Witamy na stronach Polskiej Misji Katolickiej w Bremie !
Staropolskie „Grüß Gott“,
Altpolnische „Szczęść Boże“
Jesteśmy polskojęzyczną wspólnotą katolicką. Pochodzimy z różnych stron Polski, ale na stałe lub czasowo mieszkamy w Niemczech. Modlimy się w trzech kościołach Bremy: St. Benedikt (Woltmershausen), St. Josef (Oslebshausen) i St. Ursula (Schwachhausen). Niektórzy na Msze św., celebrowane w języku polskim, jadą samochodem nawet 30-50 kilometrów.
Łączą nas wspólne korzenie, język, historia, tradycja, kultura i religia. To wyznacza nam perspektywę przeżywania naszych radości i problemów, czasu zabawy i modlitwy. Wyrazistym znakiem naszej jedności jest liturgia - celebrowana w ojczystym języku Eucharystia, nabożeństwa i uroczystości kościelno - rodzinne; modlitwy, pieśni, święta, polskie zwyczaje, jak chociażby błogosławieństwo pokarmów czy adoracja Grobu Pańskiego przed Wielkanocą. W szczególny sposób jednoczymy się wokół Matki Najświętszej, która jest naszą Królową i Orędowniczką na pielgrzymim szlaku życia.
Zapraszamy do odwiedzenia nas osobiście bądź wirtualnie. Wszystkich już teraz witamy ze staropolską gościnnością Bożym pozdrowieniem: Szczęść Boże!
Bremeński kwiat Polskiej Misji Katolickiej stał się tak dorodny być może także dlatego, iż wyrósł z bolesnych korzeni sięgających wojennych i świeżo powojennych czasów. Bóg, miłosierny Pan dziejów, pobłogosławił człowiecze cierpienie i zesłał ofiarnych kapłanów, dzięki którym ludzie stygmatyzowani nierzadko ekstremalnym egzystencjalnym doświadczeniem, tęsknotą i samotniczym losem na obcej ziemi, zaczęli tworzyć jedną parafialną rodzinę dzieci Bożych.
W wieku XIX i na początku XX w Bremie i jej najbliższych okolicach nie było znaczącej grupy polskiej emigracji. Pojedynczy Polacy, udający się do Niemiec "za chlebem", osiedlali się na terenach uprzemysłowionych i zazwyczaj wtapiali w miejscowy pejzaż społeczno-religijny. Sytuacja zmieniała się diametralne podczas II wojny światowej. W okresie wojennym w Bremie pojawiło się dużo Polaków, którzy jako robotnicy przymusowi pracowali w rozmaitych zakładach oraz w gospodarstwach rolnych. Tamte, trudne, wręcz tragiczne czasy, ilustruje tablica w kościele ewangelickim Auferstehungsgemeinde przy Drakenburger Str. w Bremen, upamiętniająca śmierć 22 Polek – przymusowych robotnic w największym bremeńskim zakładzie pralniczym. Rodaczki zginęły w czasie ostatnich bombardowań w kwietniu 1945r. Ich ciał nie wydobyto, a na miejscu kaźni wybudowano kościół ewangelicki. Z inicjatywy pastora Martina Puszke prawda o martyrologii Polek ujrzała światło dzienne. W kościele Auferstehungsgemeinde rokrocznie odbywa nabożeństwo ekumeniczne z udziałem ewangelików i polskojęzycznych katolików, którzy wraz ze swymi duszpasterzami modlą się za tragicznie zmarłe Polki i wszystkie ofiary II wojny światowej, przepraszają Boga za zło wojny oraz proszą o łaskę pokoju i wspólnego budowania lepszej przyszłości.
Drugim polskim śladem przypominającym wojenne czasy jest cmentarz w Bremen - Osterholz. Znajduje się tam symboliczna kwatera ofiar II wojny światowej z wyszczególnieniem kilkunastu polskich nazwisk.Początki regularnego duszpasterstwa
Polskojęzyczne duszpasterstwo powstało w Bremie bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej. W 1945r. na miejscu obecnej bremeńskiej PMK istniały obozy pracy. Byli w nich również nasi księża, którzy odprawiali Msze św. w języku polskim. W latach: 1945 - 1949 duszpasterstwo polskie koncentruje się tylko przy obozach. Od roku 1955 Msze św. w języku polskim odprawiane są już w Bockhorn, Bremen, Bremerhaven, Oldenburgu, Osnabrück i Wilhelmshaven.
Polska Misja Katolicka w Bremen została oficjalnie utworzona dekretem biskupa Osnabrück Helmuta Hermana 4 sierpnia 1977r.
U początków PMK w Bremie stoi wielu gorliwych polskich księży posługujących rodakom w niemieckich obozach pracy przymusowej. Zasadnicze struktury Misji wykrystalizowały się dzięki zaangażowaniu takich duszpasterzy jak: ks. kan. Aleksander Łukomski i ks. dr Józef Liszka – pierwszy proboszcz nowo erygowanej Misji. Duszpasterskie dzieło rozwinął ks. prał. January Kownacki, proboszczujący w PMK Bremen przez 16 lat. Od września 2006r. kontynuuje je ks. Zdzisław Turek, obecny włodarz parafii.
Ks. kanonik Aleksander Łukomski
Urodzony 29.03.1902r. w Parysowie, diecezja warszawska, wyświęcony na kapłana 13.03.1927r. Aresztowany przez gestapo, w latach: 1940-1945 przebywał w obozie koncentracyjnym w Dachau. Po wyzwoleniu, od września 1945r., duszpasterzował w dekanacie I Korpusu Polskiego w ośrodkach: Galkhausen, Leverkusen, Solingen, Brauweiler/Köln, Sengwarden. Od 1949r. posługiwał w Oldenburgu, Bremen, Delmenhorst, Osnabrück, a także w innych obozach polskich na terenie północnych Niemiec. W 1957r. rozpoczął organizowanie parafii polskiej w Osnabrück. Gdy w roku 1977 z Wielkiej Brytanii przyjechał ks. Józef Liszka, objął okręg północny tej parafii (od Wilhelmshaven po Delmenhorst), a ks. Łukomski zajął się duszpasterstwem w okręgu południowym PMK Osnabrück-Bremen. Zmarł 14.07.1985r. w Osnabrück. Spoczywa w Warszawie.
Ks. dr Józef Liszka
Urodzony 12.11.1930r. w Siemianowicach, archidiecezja katowicka. Wyświęcony na kapłana 29.06.1954r. w Piekarach Śląskich. Był wykładowcą w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Duszpasterzował w Anglii. Od roku 1977 był proboszczem okręgu północnego PMK Osnabrück-Bremen. 1.12.1982r. przeniósł siedzibę misji do Bremy. 25.11.1990r. przeszedł na emeryturę. 15.01.1992r. przyjął obowiązki duszpasterza w Kinderheim St. Elisabeth w Hamburgu-Bergedorf. W 1996r. powrócił do Polski. Zmarł 24.09.1997r., pochowany jest w Siemianowicach Śląskich.
Ks. prałat January Kownacki
Urodzony 17.07.1951r. w Wąbrzeźnie; wyświęcony na kapłana 15.06.1976r. Od sierpnia 1987r. do listopada 1990r. był proboszczem w PMK w Oldenburgu. Proboszcz PMK Bremen: 1.12.1990-31.08.2006. Kapłan archidiecezji gdańskiej, kapelan honorowy Ojca Świętego, kanonik honorowy gdańskiej kapituły archikatedralnej, były członek Rady Kapłańskiej diecezji Osnabrück. Stan zdrowia księdza prałata Januarego Kowanackiego, po wylewie w 2006 r., nie pozwalał na kontynuację posługi duszpasterskiej w ramach parafii. Po pobycie w szpitalu w Bremen, ksiądz January przebywał w Centrum im. Św. Ojca Pio w Gdyni, a następnie w Centrum Pomocowym im. Jana Pawła II w Gdańsku-Przymorzu. Ksiądz prałat January Kownacki zmarł 27 maja 2017. Pochowany został na cmentarzu katolickim w Sopocie.
Ks. mgr Zdzisław Turek
Święcenia kapłańskie przyjął 22 maja 1999r. Kapłan diecezji tarnowskiej. Pracował jako katecheta i wikariusz w Pasierbcu, w sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, znanym także w Europie, złączonym modlitewną więzią z sanktuarium maryjnym w Altötting na Bawarii. Praktycznie całe dotychczasowe kapłaństwo poświęca Polonii w Niemczech. Od 1.03.2001r. do 31.08.2003r. pracował jako wikariusz w PMK w Hanowerze. W latach: 2003-2006 był sekretarzem Rektoratu PMK w Niemczech. Od 1.09.2006r. do 31.12.2019r. był proboszczem w PMK w Bremen.
Ks. mgr Karol Jaruzel
Święcenia kapłańskie przyjął w roku 2013. Kapłan diecezji kaliskiej. Od początku października 2017 do końca stycznia 2020 roku pełnił posługę duszpasterską w PMK w Bremen.
Ks. mgr lic. Kazimierz Stelmach CM
Urodzony 12.02.1961 r. Kapłan Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Wyświęcony 8.12.1984r. Wicerektor i wykładowca Collegio Alberoni w Piacenza (Włochy). Przez wiele lat, gdy proboszczem był ks. January Kownacki, pomagał w PMK Bremen zwłaszcza w święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy oraz w okresie wakacyjnym.
Ks. Tadeusz Gregeracki
Urodzony 30.06.1937r. w Łaziskach Średnich, archidiecezja katowicka; wyświecony na kapłana 23.06.1963r. W Niemczech jest od 1989r. Duszpasterz Domu Spokojnej Starości „St. Michael” przy Kornstraße 371 w Bremen. Doraźnie pomagał duszpastersko w PMK Bremen, zwłaszcza jako spowiednik. Zmarł 5.12.2020, pochowany na cmentarzu w Łaziskach Górnych.
Głównym kościołem, gdzie od 2017r. modlą się Polacy, jest świątynia pw. św. Benedykta (St. Benedikt, dzielnica Woltmershausen). Wcześniej przez wiele lat centrum życia duszpasterskiego bremeńskiej polonii był kościół pw. św. Jana (St. Johann), usytuowany w najstarszej dzielnicy Bremy, tj. na Schnoorze. Długie lata Msze św. w języku polskim odprawiane były także w kościele pw. św. Wawrzyńca (St. Laurentius, dzielnica Gartenstadt Vahr). Tak było do czasu przebudowy tegoż kościoła na kaplicę dla Altenpflegeheim St. Laurentius. Potem, staraniem ks. prał. Januarego Kownackiego, polskojęzyczne Msze św. (marzec 1999r.) zaczęto odprawiać w kościołach: pw. św. Elżbiety (St. Elisabeth, dzielnica Hastedt) oraz pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa (Herz Jesu, dzielnica Huckelriede). W związku z przebudową kościoła Herz Jesu na kaplicę dla Altenzentrum St. Michael (maj 2007r.), ks. Zdzisławowi Turkowi udało się pozyskać kościół pw. św. Mikołaja (St. Nikolaus, dzielnica Gröpelingen). W tej świątyni były celebrowane polskojęzyczne nabożeństwa do 10.06.2012, kiedy to została ona wyłączona z kultu. Od 17.06.2012r., po uzgodnieniach ze stroną niemiecką, pozyskano na polskojęzyczne duszpasterstwo, w miejsce St. Nikolaus, kościół pw. św. Józefa (St. Josef, dzielnica Oslebshausen). Od końca kwietnia 2019r. Msze św. w języku polskim sprawowane są w kościele pw. św. Urszuli (St. Ursula, w dzielnicy Schwachhausen). Świątynia ta została udostępniona Polskiej Misji Katolickiej na czas remontu kościoła pw. św. Elżbiety.